برای مهاجرت به زیرساخت رایانش ابری ابر آروان چه نکاتی را باید بدانید؟

مهاجرت به‌ زیرساخت ابری فرآیندی پیوسته و در برخی مواقع زمان‌بر است. ابر آروان به‌عنوان یک زیرساخت یکپارچه‌ی ابری محصولات مختلفی را ارایه می‌کند که مهاجرت به‌ هر کدام از این محصولات، به بررسی دقیق و هماهنگی‌ها بین بخش‌های متفاوت زیرساخت، واحد توسعه‌دهنده‌ی نرم‌افزار و سایر واحد‌ها نیاز دارد. سرویس رایانش ابری (IaaS) نیز از این قاعده مستثنا نیست و چه‌بسا با توجه به اهمیت زیرساخت، مهاجرت به رایانش ابری می‌تواند از چالش‌برانگیز‌ترین بخش‌های سازگاری با ابر (Cloud Adoption) باشد.

در این مقاله که ممکن است به مرور تکمیل‌تر شود، در دو بخش به بررسی این موضوع پرداخته شده است.

بخش نخست: تنظیمات اختصاصی لازم برای مهاجرت به زیرساخت ابری آروان را بررسی می‌شود. (به این ترتیب زمان تطبیق شما با زیرساخت ابری کاهش پیدا کرده و با مشکلات به‌ظاهر عجیب کم‌تری در فرآیند مهاجرت پیش می‌آیند.)

بخش دوم: محدودیت‌های زیرساخت بررسی می‌شوند تا شما با اشراف بیش‌تری نسبت به فرآیند مهاجرت، بهترین تصمیم‌ را برای طراحی سناریو‌های زیرساختی بگیرید.

اگر  تجربه‌ی کار با زیرساخت ابری آروان را داشته‌اید و فکر می‌کنید موضوعی از قلم افتاده است، لطفن آن را به ما اطلاع دهید.

تنظیماتی که باید برای مهاجرت به زیرساخت ابری بدانید

در بخش نخست فهرستی از تنظیمات و پیکربندی‌هایی که هنگام ساخت ابرک اعمال می‌شوند، مورد بررسی قرار می‌گیرند. در این فهرست مواردی ذکر شده‌اند که ممکن است برای توسعه‌ی زیرساخت خود در بستر ابری آروان به آن‌ها نیاز داشته باشید.

تغییر در اندازه‌ی هدر بسته‌های IP

اگر شما یک شبکه‌ی خصوصی در زیرساخت ابری آروان راه‌اندازی کنید، به‌دلیل هدر اضافی VXLAN که به بسته‌های IP اضافه می‌شود، امکان استفاده از MTU پیش‌فرض وجود نخواهد داشت. در این مواقع نیاز است اندازه‌ی هدر بسته را به عدد ۱۴۵۰ کاهش دهید. از طریق این لینک می‌توانید درباره‌ی این موضوع اطلاعات بیش‌تری کسب کنید.

وابستگی ابرک‌ها به Snapshot که از آن ایجاد شده‌اند

اگر یک Snapshot تهیه کرده باشید و پس از آن، یک ابرک جدید ایجاد کنید، دیگر امکان پاک کردن Snapshot وجود ندارد.

پکیج‌های ضروری برای ساخت image خصوصی

اگر می‌خواهید image دل‌خواه خود را بسازید، نیاز است تا در گام نخست روی آن، پکیج‌های Cloud-init و ACPI را نصب کرده باشید.

فرمت image خصوصی

بهترین فرمت برای ساخت image روی بستر ابر آروان .raw است. البته فرمت‌هایی مانند QCOW نیز مورد پذیرش هستند. فرمت QCOW حجم کم‌تری دارد، اما زمان boot شدن ابرک هنگام ساخت، کمی بیش‌تر است.

مواردی‌که هنگام ساخت ابرک در آن inject می‌شوند

هنگامی‌که ابرک ساخته می‌شود، نیاز است مواردی مانند IP در ابرک inject شوند. فهرست تمامی مواردی که باید در ابرک inject شوند، در ادامه آمده است:

• Banner
• IP
• Hostname
• Password
• SSH key
• Route metadata
• DNS

پکیج‌هایی که هنگام ساخت ابرک نصب می‌شوند

ممکن است در برخی نسخه‌های سیستم‌عامل، پکیج‌های زیر نصب باشند.

• Fan
• landscape
• lxd
• Puppet
• Chef
• Mcollective
• Salt-minion
• Network-manager
• Qemu-guest-agent

جلوگیری از اعمال تغییرات در ابرک

اگر مواردی‌که در ابرک inject می‌شوند، پس از ساخت ابرک برای شما مشکلی ایجاد کردند، (مانند resolv.conf) توصیه می‌شود آن فایل را ReadOnly کنید.

امکان استفاده از PTR

اگر نیاز است رکورد PTR برای یک ابرک ثبت کنید، امکان آن در پنل ابر آروان، محصول سرور ابری، بخش شبکه‌ها فراهم است.

تنظیم Static IP در شبکه‌ی خصوصی

تعدادی از کاربران نیاز دارند تا IP‌های شبکه‌ی داخلی را به‌شکل Static روی ابرک‌ها تنظیم کنند. به این ترتیب نیاز است در پنل کاربری ابر آروان و در بخش شبکه‌ها، ابتدا IP مورد نظر را به‌شکل ثابت به ابرک اختصاص دهند و سپس در سیستم‌عامل، تنظیمات مورد نظر را انجام دهند.

محدودیت‌هایی که ممکن است با آن‌ها روبه‌رو شوید

در بخش دوم و آخر  محدودیت‌هایی  بررسی شده که ممکن است در زیرساخت ابری آروان با‌ آن‌ها روبه‌رو شوید. در حال حاضر امکان انجام کار‌هایی که در جدول زیر فهرست شده‌اند را نخواهید داشت.

این فهرست در آینده و با توجه به تغییراتی که در زیرساخت انجام می‌شود، به‌روزرسانی خواهد شد.